Perdeler açık

Bugünlerde film, dizi, müzik ve kitap var.

Sigara yok. Narlı bira çok güzel bir şey.

Bugünlerde ev var, gerginlik yok.

Evden çıkmayışımın ikinci gününde tüm insanlıktan uzakta olmamın şerefine kahvemi yudumluyorum.

Artık acı çekmiyorum.

Acı çekiyor olsaydım buraya daha farklı şeyler yazıyor olurdum, bilirsiniz.

Artık o kadar yorgunum ki tüm acılarımı insanlığa bırakıyorum.

Filmler dedim, müzik dedim, baya güzel gidiyor hayat, nasıl gitmesin.

Zamanla unutuyorum. O kadar güzel unutuyorum ki ilerde yaşadığımı bile unutmaktan korkuyorum.

Dışarı çıktığımda hatırlamaktan korkuyorum mesela

ya da kahvem bitttiğinde.

Ya biterse?

Hatırlamamam lazım da, ciğerlerim solgun, kalbime baskı yapıyor.

Atışlar yavaşlıyor.

Artık düşünmek bile istemiyorum. O sigara paketini görebileceğim bir yere koy.

Sigara paketiyle beraber istemediğim her şeyi çöpe atıyorum.

Sanırım yeniden başladım, kendimi seviyorum

gibi.