11 Aralık 2013 Çarşamba

Kız çocuğu

Keşke demenin anlamsızlığından yakındığım günleri hatırlıyorum da, şimdilerde keşke demekten başka bir şey yapmıyor olmam fazla acınası. Zamanımın çoğunu rol yaparak geçiriyorum; eğleniyor gibi, mutluymuş gibi, seviyormuş gibi, seviliyormuş gibi. Gibiler çoğaldıkça, hayatımı kaybediyorum. Parçalanmış durumdayım. Birileri parçalarımı ele geçirmiş, hepsi benim hayatımı yaşıyor. Ben, kendimi yaşıyorum. Aynı anda binlerce düşünce kafamın içinden geçiyor, ben benden geçemiyorum. Oysa yalnızca bir hayat isterdim, yalnızca tek bir şeye tutunmuş bir hayat. Yalnızca kendime sahip olduğumu hissetmek istemezdim mesela, yalnız hissetmemek için bir kedi sahiplenmezdim, sıkıldığım zamanlarda sebepsiz ağlamazdım, hatta sıkılmazdım. Fazla düşünmez, gereksiz insanların yüzünü bile görmezdim; kim bilir, belki aşık olmadan sevişirdim. Utancın anlamını bilmediğim yerlerde olmak isterdim, her şeyi bildiğini sanan insanların olmadığı bir yerde; mutlu şehirlerde. Kaybolmak isterdim, sonra bulunmak. Kendimi öldürme cesaretine sahip olmak, bu cesaretle yaşamak isterdim. Yalnızca yaşamak.

Güç geçtikçe anneme benziyorum. Hayatımda tanıdığım en yıkıcı insana. Önce kendini, sonra beni yerle bir eden insana. Annemi sevmemeye çalışıyorum. Uzak durmaya, uzağında kalmaya, hayatımdan çıkarmaya çalışıyorum. Beni sevmesin istiyorum. Çünkü insan ailesi tarafından sevilince sevilmeye değer birisi olduğunu sanıyor. Bir gün geliyor; sevilmek istiyor, sevilmiyor. Sonrası hep, hayal kırıklıkları. İnsan ailesinden sevgi gördüğü sürece büyümeyi unutuyor.

Kız çocukları en çok annelerine benziyor.




2 yorum:

  1. annesi tarafından varoluşu defalarca reddedilmiş, ardından hafif bir süpürge darbesiyle halının altına itilmiş biri olarak bir ara bu konuya giricem. daha fazla yorum yapamayacak kadar düğümledi yazın beni. özellikle şu kısım "Yalnızca kendime sahip olduğumu hissetmek istemezdim mesela, yalnız hissetmemek için bir kedi sahiplenmezdim".
    --

    yazıdan alakasız bir şey sorucam, senin twitterın vardı ben bulamıyorum onu kapattın mı?

    YanıtlaSil
  2. derdimi anlatabildiysem ne mutlu bana. yalnız hissetmemek için aldığım kedim beni pek rahat bırakmıyor şu an, o yüzden süslü cümlelere girişemiyorum :(

    twitterım bayadır kapalıydı yakın zamanda açtım, burdayım https://twitter.com/hosgeldingozum

    YanıtlaSil